พระยางั่วนำถุม
พระยางั่วนำถุม ทรงเป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ ๕ แห่งราชวงศ์พระร่วงกรุงสุโขทัย
เสวย ราชสมบัติตั้งแต่ พ.ศ. ๑๘๖๖ - พ.ศ. ๑๘๙๐ ชินกาลมาลีปกรณ์กล่าวไว้ว่า พระองค์เป็นพระราชโอรส
ของพ่อขุนบานเมือง พระยางั่วนำถุม ทรงสถาปนาพระยาลือไทย (พระมหาธรรมราชาที่
๑) ให้เป็น พระมหาอุปราช ทรงครองเมืองศรีสัชนาลัย เมื่อ พ.ศ. ๑๘๘๓
หลังจากปี พ.ศ. ๑๘๔๑ ซึ่งเป็นปีสวรรคตของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช อาณาจักรสุโขทัย
ก็แตกสลาย เมืองต่าง ๆ ตั้งตัวเป็นเอกราช เช่น เมืองคนที (กำแพงเพชร)
พระบาง (นครสวรรค์) เชียงทอง
(ระแหงตาก) มาถึงรัชสมัยพระมหาธรรมราชาที่
๑ (ลือไทย) จึงทรงขยายอาณาจักรสุโขทัย ออกไปใหม่
(จารึกหลักที่ ๓)
ปีเสวยราชสมบัติของพระยางั่วนำถุม คือ พ.ศ.
๑๘๖๖ ซึ่งคำนวณจากปีที่พระยาลิไทย (ลือไทย)
แต่งไตรภูมิพระร่วงคือปีระกา ศักราช ๒๓ (เมื่อพระยาลิไทยทรงครองราชสมบัติในเมือง
ศรีสัชนาลัยได้ ๖ ปี) เมื่อเทียบกับจารึกหลักที่ ๕ ซึ่งกล่าวว่าเมื่อ
พ.ศ. ๑๙๐๔ พระยาลิไทยเสวยราชย์ ในเมืองศรีสัชนาลัยได้
๒๒ ปี (คือ ๑๖ ปีหลังจากทรงพระราชนิพนธ์ไตรภูมิพระร่วง)
คือศักราช ๒๓ + ๑๖ เท่ากับศักราช ๓๙ เอา ๓๘ ลบ
จะได้ศักราช ๑ ซึ่งตรงกับ พ.ศ. ๑๘๖๖ ถือเป็นปีที่พระยา
งั่วนำถุมครองราชย์
ส่วนปีสวรรคตของพระยางั่วนำถุมคำนวณได้จากปีที่พระยาลิไทยทรงยกกองทัพไปปราบสุโขทัย
ใน พ.ศ. ๑๘๙๐ แล้วเสด็จขึ้นเสวยราชย์ (จารึกหลักที่ ๔) อาจจะเป็นเพราะพระโอรสของพระยา งั่วนำถุมจะเสวยราชย์สืบแทนพระราชบิดา
พระยาลิไทยซึ่งทรงดำรงตำแหน่งมหาอุปราชจึงต้องเสด็จ ไปปราบปรามก็เป็นได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น